niedziela, 13 listopada 2011

Chłopcy jeżdżący w lewo

   Chyba każdy z nas ma swoją ulubioną dyscyplinę sportu. Nie do trenowania, lecz do oglądania. Jedni się fascynują skokami narciarskimi, inni oglądają formułę jeden, jeszcze inni piłkę nożną. A są tacy, którzy mogą oddać życie za żużel. Co powoduje, że fani tak kochają czarny sport? Przede wszystkim atmosfera panująca na stadionach.
   Dozowanie napięcia przyprawi niejedną osobę o szybsze bicie serca. Trwające około jednej minuty wyścigi odbywają się z dłuższymi przerwami. Każdy prawdziwy kibic zna doskonale zapach metanolu. Jest to dla wielu zapach z dzieciństwa , gdyż tradycja tego sportu sięga kilkudziesięciu lat.
Wielu z nich wraca po meczu do domu z tym zapachem i dodatkowo z cząstkami toru we włosach i na ubraniu. Tradycją porządnego klubu są oprawy meczu. Najwierniejsi kibice wymyślają coraz to bardziej przemyślne sposoby dopingu swojej drużyny. Już nie wystarczą  przyśpiewki i wymachiwanie rękoma do kibiców drużyny przeciwnej.
   Trzeba wprawić kilkunastotysięczny stadion w zachwyt. Fani kochają ten sport za specyficzny warkot silników. Jest on bardzo głośny i słyszalny nieraz nawet z odległości kilku kilometrów. Niestety przepisy unijne próbują wymusić na zawodnikach zmianę tłumików, co przez wielu jest nazywane zabijaniem tego sportu.
   Dyscyplina ta opiera się na sukcesie drużyny, pomimo, że są organizowane zawody indywidualne. Sukces osiąga jedynie team. Musi to być monolit. I gdy jedno ogniwo zawiedzie, działa inne. Poza samymi zawodnikami ważną rolę odgrywają mechanicy. W parku maszyn odbywa się wyścig z czasem, powoli przypominający ten z formuły pierwszej.
   Niestety, jest to bardzo urazowy sport. Wielu z zawodników straciło życie ścigając się po czarnym torze, wielu zasiadło na wózkach, po ostatnim w swoim życiu wyścigu. Optymistyczne jest to, że działacze kładą obecnie wielki nacisk na bezpieczeństwo zawodników.
Autor: O.Joanna   <a href="http://www.airstar.pl">Artykuł do pobrania z serwisu airstar.pl</a>

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz